Akcje ogólnopolskie

Interdyscyplinarny Projekt Edukacyjny

organizator: MiguMig - zabawy z językiem migowym

 

Motoryka mała obejmuje wszystkie ruchy palców i dłoni. Ruchy te wymagają  zaangażowania całego ciała, oraz ogromnego skupienia i koncentracji. W trakcie rozwoju ruchy te nabierają coraz większej precyzji. Dziecko w trzecim roku życia potrafi wykonać już pewne precyzyjne ruchy rąk np. wrzucanie monet do otworów skarbonki, nakładanie krążków na patyczek. Chętnie sięga po kredki, potrafi narysować koło, kreskę pionową i poziomą. Trzylatek posługuje się łyżką, widelcem  i kubkiem. W czwartym roku życia dziecko robi postępy w zakresie pisania i rysowania. Odwzorowuje podstawowe kształty (linie proste pionowe i poziome, koło).  Podejmuje się rysowania po śladzie prostych wzorów (misia, auta, domku). Dzieci czteroletnie swobodnie budują różne konstrukcje z klocków, lepią z plasteliny, poprawia się ich samodzielność w zakresie samoobsługi (jedzą samodzielnie łyżką, widelcem, samodzielnie korzystają z toalety, rozbierają się  i ubierają z różnych części garderoby, myją i wycierają ręce itp.). U dzieci pięcio i sześcioletnich doskonalą się umiejętności w zakresie samoobsługi. Samodzielnie już ubierają się i rozbierają, zapinają i rozpinają guziki, potrafią również zasznurować buty. Doskonalą również swoje ruchy rąk podczas pisania i rysowania. Pojawiają się rysunki tematyczne. Motoryka jest czynnikiem warunkującym rozwój dziecka.

W erze smartfonów i tabletów ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na ten aspekt. Dziecko często korzystające z nowych technologii, sięga po nie chętniej niż po kredkę czy nożyczki. To bezpośrednio przekłada się na zastyganie palców, nieumiejętną manipulację czy inne zaburzenia w rozwoju małych rączek. Wszelkie zajęcia paluszkowe są tu bez wątpienia świetną odpowiedzią. Ale czy nie ciekawiej będzie przy okazji poznać nowy język?

Poznając kolejne znaki polskiego języka migowego, dziecko mierzy się z koniecznością zapamiętania konkretnych układów dłoni i palców. Niektóre z nich są na tyle przypominające daną rzecz czy czynność, że nie sprawiają trudności nawet najmłodszym dzieciom. Inne zwroty wymagają sprytnego i kreatywnego skojarzenia. Dziecko może wymyślić je samodzielnie lub z pomocą nauczyciela. Nie ma tu błędnych skojarzeń, ważne jest by pomagało zapamiętać dane gesty. A te najciekawsze, nawiązujące do codziennego życia dziecka, zawsze nagradzane są salwą radosnych okrzyków i chętnie wykorzystywane przez całą grupę. Takie szukanie skojarzeń jest dla dziecka świetną zabawą, która w konsekwencji wiąże się z przyjemną nauką. Dzięki temu dziecko nie tylko zapamiętuje nowe gesty, ale poznaje też nowy sposób uczenia się, tak rzadko wykorzystywany w szkołach. Odblokowana kreatywność u dziecka, stymuluje wyobraźnię, nie ograniczając przy tym dziecięcych reakcji oraz czerpiąc z nich inspirację do działań.

 

DLACZEGO WARTO UCZYĆ DZIECI JĘZYKA MIGOWEGO?

- Dzieci otwierają się na świat osób niepełnosprawnych,

- rozwija się ich tolerancja, empatia oraz chęć niesienia pomocy innym,

- usprawniana jest motoryka mała dzięki ciągłej pracy rąk i palców,

- rozwija się zapamiętywanie, kojarzenie i kreatywne myślenie,

- usprawniana jest koordynacja wzrokowo - ruchowa,

- dzieci uczą się wyrażać emocje ciałem, w tym mimiką,

- uczą się nowego sposobu komunikacji,

- stają się świadomymi, pewnymi siebie i otaczającego ich świata ludźmi.

Każde dziecko z natury jest ciekawe świata. Częścią naszego świata są osoby niepełnosprawne. Dlaczego tak rzadko poruszamy temat różnorodności w naszych domach? Dziecko, które nie tylko nie dziwi się, gdy widzi osobę migającą, ale rozumie zaistniałą sytuację, a nawet potrafi podejść i nawiązać z nią kontakt, to dziecko odważne, tolerancyjne i świadome otaczającego go świata. Nie zapominajmy o tym jak ważny jest społeczny rozwój naszych najmłodszych.

Ekspertów tworzących materiały do projektu można odnaleźć pod linkiem

https://www.subscribepage.com/migowydladzieci